Αναζητήσαμε το βαθύτερο νόημα της φράσης του Σαβαρέν: «Είμαστε ό,τι τρώμε». Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι δεν αρκεί μόνο να φροντίζουμε μια διατροφή που να είναι πλούσια σε φρούτα και λαχανικά, αλλά να επιλέγουμε με προσοχή τα προϊόντα που  καταναλώνουμε. Να αναζητούμε δηλαδή την προέλευσή τους και να προτιμούμε όσα είναι της περιοχής μας γιατί όσα έρχονται από πολύ μακριά καταναλώνουν  ένα αριθμό τροφοχιλιομέτρων μέχρι να φτάσει σε μας, οι οποίοι με τη σειρά τους αντιστοιχούν σε ένα υψηλό, ή χαμηλό αποτύπωμα άνθρακα που μολύνουν το περιβάλλον. Επιπλέον προϊόντα που χρειάζεται να ταξιδέψουν αναγκάζονται σε επεξεργασία  για να διατηρηθούν στο χρόνο, γεγονός που προκαλεί αλλοιώσεις που έχουν βλαβερές συνέπειες στην υγεία αυτών που τα καταναλώνουν.

Οι μαθητές φαντάστηκαν τα φρούτα προσωποποιημένα. Πώς θα ένιωθαν αν έπρεπε να κάνουν ένα πολύ μακρύ ταξίδι μέσα σε μια συσκευασία άβολη και σκοτεινή; Αν θα έπρεπε να περάσουν μια διαδικασία επεξεργασίας   που θα τα κάνει να φαίνονται πιο όμορφα και γυαλιστερά; Αν δέχονται ψεκασμούς με φάρμακα για να απομακρύνουν έντομα ;

Στο video περιγράφουν οι μαθητές με ένα δικό τους τρόπο την ιστορία τριών φούτων .Της μπανάνας που έρχεται στα χέρια μας από το Εκουαδόρ και  της μπανάνας που έρχεται από την Κρήτη. Πέρα από το ταξίδι που φαντάστηκαν οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να γευτούν μπανάνες και να κάνουν τις συγκρίσεις . Ασφαλώς η μπανάνα της Κρήτης αν και πολύ μικρότερη σε μέγεθος κέρδισε στη γεύση τις εντυπώσεις τους. Το μήλο που μεγαλώνει με τη χρήση φυτοφαρμάκων και το φιρίκι που μεγαλώνει χωρίς φάρμακα ανάμεσα σε πουλιά ακόμα και έντομα. Το πορτοκάλι που φτάνει στο πιάτο μας κερωμένο και το προτοκάλι των Παρακοίλων της Λέσβου 

Οι μαθητές μέσα από αυτή τη δημιουργία τους εξηγούν τη φράση του Σαβαρέν  ως εξής . Αν τρώμε τροφές χαρούμενες  που μεγαλώνουν σε ένα ιδανικό περιβάλλον στη φύση κάτω από τον ήλιο χωρίς φάρμακα και δεν αναγκάζονται  να ταξιδέψουν πολλές μέρες για να φτάσουν στον προορισμό τους , τότε και εμείς θα είμαστε χαρούμενοι !