Το πρόγραμμα εκτάθηκε σε διάρκεια μηνών, ώστε οι μαθητές-ριες να εμπλακούν με σταδιακή επέκταση και εμβάθυνση των δράσεων. Αρχικά, πραγματοποιήθηκαν δραστηριότητες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των παιδιών, ανάλογα με την τάξη: ανάκληση και αξιοποίηση προσωπικών εμπειριών, προβολή μικρών βίντεο, αναγνώριση των μορφών αναπηρίας, συζητήσεις, έκφραση σκέψεων και συναισθημάτων. Ακολούθησαν οργανωμένες δράσεις, με την συνεργασία εκπ/κού ΕΑΕ, ενδεικτικά εστιασμένες στην αναπηρία όρασης: σε δύο ομάδες (μικρότερες και μεγαλύτερες τάξεις), τα παιδιά «έζησαν» βιωματικά τις δυσκολίες των ατόμων με προβλήματα όρασης, καθώς και τους τρόπους υπέρβασης αυτών των δυσκολιών μέσω της εκπαίδευσης και της τεχνολογίας. Ακολούθησαν δράσεις επέκτασης που αφορούσαν και διαφορετικές μορφές αναπηρίας, με εστίαση πλέον στην αποδοχή, ανταπόκριση και συνεργασία του κοινωνικού περιβάλλοντος των ανάπηρων παιδιών και ενηλίκων. Αυτό αποτυπώθηκε και σε παιχνίδια ρόλων που παρουσίασαν τα μεγαλύτερα παιδιά, καθώς και με την ομαδική μαθητική δημιουργία μιας εικονογραφημένης μικρής ιστορίας με πρωταγωνιστή ένα αυτιστικό παιδί. Επίσης, το παράδειγμα ανάπηρων γονέων -μέσω βίντεο αλλά και εμπειριών- ενεργοποίησε θετικά αντανακλαστικά. Οπότε, η ώριμη ανταπόκρισή των μαθητών-ριών στην υποδοχή και γνωριμία με ομάδα νεαρών ατόμων με αυτισμό που φιλοξενήθηκε στην Κοινότητα αποτέλεσε ένα ακόμα βήμα συνειδητής συνύπαρξης σε μια διαδικασία συνεχιζόμενη…