Τα παιδιά εμπλέκονται σε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι που στόχο έχει  τον προβληματισμό τους αναφορικά την ορθή χρήση και τον διατιθέμενο χρόνο στις νέες τεχνολογίες-διαδίκτυο. Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες. Κάθε ομάδα διαθέτει ένα πίονι που κινείται πάνω σε "βότσαλα" ρίχνωντας ζάρι. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής από την έναρξη έως τον τερματισμό, η κάθε ομάδα όταν "πέσει" σε εικόνες σχετικές με τον στόχο είτε θα μετακινήσει το πιόνι κάποια βήματα μπροστά, είτε θα το μετακινήσει σε προηγούμενη θέση ανάλογα  με τις οδηγίες που δίνει η κάθε εικόνα. Οι εικόνες αναφέρονται τόσο σε αρνητικές συμπεριφορές (πχ εικόνα με κάποιο παιδί που συμπεριφέρεται άσχημα, όταν ο γονέας του του παίρνει το τάμπλετ, παιδί που χρησιμοποιεί το ταμπλετ πολλές ώρες, που τρώει βλέποντας ταμπλετ κλπ) όσο και σε θετικές συμπεριφορές ( το παιδί που διαβάζει βιβλίο πριν κοιμηθεί και δεν εκτίθεται σε κάποια οθόνη, παιδιά που παίζουν στην παιδική χαρα κλπ). Συνοδευτικά με τις εικόνες υπάρχουν και οδηγίες που κατευθύνουν τις ομάδες. Νικήτρια η ομάδα που θα φτάσει πρώτα στον τερματισμό.

Η δράση ξεκίνησε με την ευαισθητοποίηση των παιδιών σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα (30 Νοεμβρίου) και τα δικαιώματα του παιδιού. Στοιχεία προβληματισμού αποτέλεσαν οι  κοινωνικές ανισότητες που υπάρχουν στα παιδιά των αναπτυσσόμενων και αναπτυγμένων χωρών, αλλά και των ευάλωτών κοινωνικά ομάδων, όπου τα  μεν παιδιά στερούνται των απαραίτητων αγαθών (τροφή, στέγη, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εκπαίδευση), ενώ τα δε έχουν πληθώρα  αγαθών αποτέλεσμα της υπερκατανάλωσης π.χ. παιχνιδιών. Έγινε  ανάγνωση σχετικών παραμυθιών που  αναδεικνύουν τις κοινωνικές αντιθέσεις και ενισχύουν την καλλιέργεια  κοινωνικοσυναισθηματικών δεξιοτήτων (ενσυναίσθησης) και την ανάπτυξη στάσεων αλληλεγγύης και εθελοντισμού. 

Ακολούθησε προβληματισμός για τον όγκο των παιχνιδιών που υπάρχουν στα σύγχρονα σπίτια και που πετιούνται με ευκολία, καθώς δεν είναι ανθεκτικά. Αποτέλεσμα αυτής της υπερκατανάλωσης όχι μόνο πλαστικών, αλλά και ψηφιακών- ηλεκτρονικών παιχνιδιών είναι η μόλυνση του περιβάλλοντος με απόβλητα τοξικά. 

 Αναδείχθηκε η ανάγκη για μείωση, επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση παιχνιδιών. Έτσι με τη συνδρομή των γονέων πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση μεταχειρισμένων παιχνιδιών που τα παιδιά δεν παίζουν πια και επιθυμούν να προσφέρουν για να μεταπωληθούν. Στο bazzar παιχνιδιών  που πραγματοποίηθηκε στον αύλειο χώρο του σχολείου οι οικογένειες αγοράσαν σε συμβολική τιμή  τα μεταχειρισμένα παιχνίδια. Τα παιχνίδια που περίσσεψαν μοιράστηκαν σε ευάλωτες κοινωνικά οικογένειες της γειτονιάς (οικογένειες ρομά), αλλά  και στην προσφυγική δομή Κατσικάς, μαζί με είδη ένδυσης και υποδημάτων που συγκεντρώθηκαν. Η δράση έγινε σε συνεργασία με την Συντονίστρια Εκπαίδευσης προσφύγων που παρέλαβε η ίδια τα συγκεντρωμένα αγαθά μιλώντσας στα παιδιά για τις συνθήκες που επικρατούν στη συγκεκριμένη δομή.

Τα χρήματα  που συγκεντρώθηκαν διατέθηκαν στο Make-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή) Ελλάδας για φιλανθρωπικό σκοπό  (100 αστέρια της ευχής), ώστε να εκπληρωθούν ευχές παιδιών που πάσχουν από σοβαρές και απειλητικές για τη ζωή τους ασθένειες .