Εδώ δείτε και ακούστε: "Η ιστορία της Λίνας" 

Ένα αδέσποτο κουταβάκι φιλοξενείται σ΄ ένα σχολείο μέχρι να υιοθετηθεί.

https://read.bookcreator.com/Lsb1jC8OZZeKjnoPpASymWGLLMV2/ZhXx2NlLQamTtMnze-5mTA

Το φιλοζωικό μας πρόγραμμα ξεκίνησε με αφορμή:

1)Τα αδέσποτα που κυκλοφορούν στην άκρη της πόλης όπου βρίσκεται το σχολείο μας και στον Πλατανότοπο όπου πηγαίνουμε τακτικά για αθλητικές εκδηλώσεις και φυσιολατρικές εξορμήσεις. Πολλές φορές βλέπουμε αγέλες αδέσποτων σκύλων σε δρόμους γύρω από το σχολείο. Αλλά και μεμονωμένα αδέσποτα σκυλιά, που ζουν στην περιοχή μας και ταΐζονται από φιλόζωους, έρχονται το πρωί για να μπούνε στο προαύλιο του σχολείου την ώρα της πρωινής προσέλευσης. Παρόλες τις αγαθές διαθέσεις τους για παιχνίδι, αναγκαζόμαστε να τα διώχνουμε. Τέλος στο σχολείο μας εμφανίστηκαν κατά καιρούς πεινασμένα αδέσποτα σκυλάκια και γατάκια. Από τη μια μας δημιούργησαν συναισθήματα θλίψης και θέλαμε να τα βοηθήσουμε από την άλλη δεν επιτρέπουμε στα παιδιά να τα αγγίζουν προστατεύοντας έτσι την υγεία τους. Αυτός ήταν ένας ακόμη λόγος να μάθουμε τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε νόμιμα και σωστά να βοηθήσουμε ένα αδέσποτο χωρίς να κινδυνέψει ούτε αυτό ούτε εμείς.

2)Τα ερωτήματα που απασχολούν την μαθητική και ευρύτερη κοινότητα του σχολείου μας διότι οι ισορροπίες συμβίωσης έχουν διαταραχθεί: Άνθρωποι θύματα σκύλων και σκυλιά θύματα ανθρώπων. Ποιος φταίει για την αύξηση των αδέσποτων; Τι ορίζει ο νόμος για τις υποχρεώσεις των ιδιοκτητών, του Δήμου, των φιλοζωικών σωματείων; Πώς μπορεί να μειωθεί το πρόβλημα των αδέσποτων ή και να εξαλειφθεί;

3)Τα λογοτεχνικά κείμενα στα βιβλία Γλώσσας όλων των τάξεων που έχουν φιλοζωικό περιεχόμενο

4)Το πρώτο αδέσποτο κουταβάκι που βρέθηκε ένα πρωί εγκαταλελειμμένο μέσα σ΄ ένα χαρτόκουτο στο πάρκινγκ του σχολείου μας. Ήταν η μικρούλα Ρόζα! Ο τρόμος στα μάτια της, το τρέμουλο του κορμιού της από τον φόβο, η θλιβερή της εικόνα, η τεράστια πείνα της και η λαχτάρα της για φροντίδα και στοργή σόκαρε εκπαιδευτικούς και μαθητές… Ήταν η ανάγκη της μικρής Ρόζας για αγάπη και επιβίωση τόσο μεγάλη που έκανε το κλικ, σε άλλους λιγότερο και σε άλλους περισσότερο, να ασχοληθούμε με ένα φιλοζωικό πρόγραμμα. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν περάσει 10 χρόνια.

Οι μαθητές μας αλλάζουν αλλά εμείς συνεχίζουμε να φυτεύουμε σποράκια φιλοζωίας στις αγνές ψυχές τους με σκοπό να αλλάξουμε τον κόσμο. Τον κόσμο των αδέσποτων ζώων και τον κόσμο των ανθρώπων.