Το έργο μας είναι ένα τετράπτυχο ταξίδι, εμπνευσμένο από τη βαθιά συνειδητοποίηση των μικρώνμας μαθητων πως η φύση δεν είναι ιδιοκτησία του ανθρώπου αλλά πολύτιμη δημιουργία του Θεού, δωρεά προς όλους και όχι προς έναν.  Η φύση δεν είναι για να την οικειοποιούμαστε , αλλά για να τη σεβόμαστε και να τη φροντίζουμε.

Με χρώματα και σχήματα προσπαθήσαμε να αποτυπώσουμε την πορεία του ανθρώπου από την αρχέγονη αρμονία, στην πτώση και τελικά στην αναγέννηση της σχέσης του με το περιβάλλον.

Στο πρώτο μέρος, ζωγραφίσαμε την “παραδεισένια φύση” – αγνή , καθαρή και γεμάτη φώς. Είναι ο κόσμος έτσι όπως τον οραματίστηκε και μας το χάρισε ο Δημιουργός.

Στο δεύτερο, ο άνθρωπος ζει αρμονικά με τη φύση. Είναι ο κηπουρός του κόσμου, αγαπά, σέβεται, φροντίζει. Υπάρχει ευγνωμοσύνη και ισορροπία.

Στο τρίτο, όμως όταν η έπαρση και ο εγωισμός φωλιάζουν στην καρδιά του, ξεκινά η καταστροφή. Η φύση πληγώνεται και μαζί της κι εκείνος. Χάνει τον δρόμο του, απομακρύνεται από τον “παράδεισο” που του δόθηκε.

Στο τελευταίο μέρος, ο ανθρωπος αναλογίζεται τα λάθη του και επιστρέφει. Ταπεινά σκύβει ξανά πάνω από τη γη, αποφασισμένος να την προστατέψει και να τη θεραπεύσει. Γιατί κάθε πράξη αγάπης είναι μια υπόσχεση αναγέννησης.

Και μέσα από τα μάτια των παιδιών, αυτή η υπόσχεση ζωντανεύει.