Ε.Ε.Ε.ΕΚ. Αγίου Νικολάου

Η δράση μας, αφορά στη δημιουργία μίας ταινίας, στην οποία κεντρικό ρόλο έχουν οι γυναικοκτονίες που έγιναν το έτος 2021. Σ' αυτή την ταινία αποτυπώνονται η αγωνία τόσο των μαθητών όσο και των εκπαιδευτικών και αφορά σ' αυτό το κοινωνικό πρόβλημα.

Υπόθεση της ταινίας:

Ο τίτλος της ταινίας μας, θα μπορούσε επίσης,  να ήταν: «Δολοφονήθηκαν γιατί ήταν γυναίκες»!

Γυναικοκτονία: Η πιο ακραία μορφή έμφυλης και σεξιστικής βίας. Είναι γνωστό πως οι δράστες των γυναικοκτονιών έχουν τα κλειδιά του σπιτιού τους. Δεκαεπτά γυναικοκτονίες μόνο το 2021. Η ταινία ξεκίνησε με αφορμή τις δεκατέσσερις γυναικοκτονίες που είχαν γίνει μέχρι το Νοέμβριο και οι οποίες μέχρι το τέλος του Δεκέμβρη έγιναν δεκαεπτά. Σκοπός της ταινίας μας, ήταν να μεταφέρει σε γυναίκες που βιώνουν ενδοοικογενειακή βία ή οποιαδήποτε μορφή βίας την ανάγκη να μιλήσουν!

Στις περισσότερες περιπτώσεις, γυναικοκτονία διαπράττει ο σύζυγος, ο σύντροφος ή ο πρώην σύντροφος που συνήθως είχε και μακρόχρονη κακοποιητική συμπεριφορά, απειλούσε, κακοποιούσε ή και εκφόβιζε τη γυναίκα, η οποία πολύ συχνά βρίσκεται σε θέση φυσικής αδυναμίας σε σχέση με αυτόν και φυσικά παραμένει σιωπηλή!

Δύο σχολεία, το ΕΕΕΕΚ Αγίου Νικολάου και το 1^ο ΓΕΛ Αγίου Νικολάου, ένωσαν τη φωνή τους και δημιούργησαν την ταινία Μυθοπλασίας, με τίτλο: «Στιγμές Αλήστου Μνήμης». Μαθήτριες του ΕΕΕΕΚ Αγίου Νικολάου, δημιούργησαν στο πρόσωπό τους σημάδια βίας και κακοποίησης, τα οποία σε επόμενο στάδιο θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε σοβαρό τραυματισμό ή γυναικοκτονία όπως αναφέρεται στην «πινακίδα» που κρατάνε!

Στη συνέχεια παίρνουν ένα κόκκινο φόρεμα, ένα πουά φόρεμα, ένα μακρύ κεντημένο φόρεμα, ένα τζιν παντελόνι, ένα τυχαίο ρούχο. Όλα σιωπηλές μαρτυρίες από ζωές γυναικών γεμάτες όρεξη για δράση, ελπίδες και όνειρα, που αφαιρέθηκαν απότομα και βίαια. Κρατούν μέσα τους ιστορίες απουσίας, θλίψης και ορφάνιας. Με κάθε ρούχο, οι μαθητές των δύο σχολείων βιώνουν στιγμές που έζησαν μαζί, στο ίδιο σημείο, κάνοντας τις ίδιες κινήσεις, φέρνοντας στη μνήμη τους κοινές στιγμές, εκφράζοντας μέσα από την ποίηση τη θλίψη και τον πόνο τους.

Τέλος, οι ίδιοι οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί των δύο σχολείων, δίνουν συμβουλές σε υποψήφια «θύματα» προτρέποντάς τα να μιλήσουν!