11o Νηπιαγωγείο Αργυρούπολης

Κατά τη διάρκεια της δια ζώσης λειτουργίας μας, επισκέφθηκε το νηπιαγωγείο μας ένα πουλάκι. Μπήκε από το παράθυρο στην αίθουσα διδασκαλίας την ώρα που τα παιδιά έτρωγαν το δεκατιανό τους. Αμέσως όλα σηκώθηκαν και το παρατηρούσαν. Του προσφέραμε ψίχουλα από το φαγητό των παιδιών και του βάλαμε νεράκι. Μονοπώλησε το ενδιαφέρον τους και έγινε καθημερινό θέμα συζήτησης. Του έδωσαν όνομα (Πίπης, από το γράμμα Π γιατί ήρθε Πέμπτη) και περίμεναν να ξαναγυρίσει... Τα γεγονότα της πανδημίας μας πρόλαβαν και το σχολείο έκλεισε. Κατά την τηλεκπαίδευση τα παιδιά ρωτούσαν συνεχώς για εκείνο και ανησυχούσαν μήπως πάει στο νηπιαγωγείο και εκείνα λείπουν. Έγινε μέρος της παρέας μας και έτσι προέκυψε η συγγραφή του παραμυθιού και οι τόσο όμορφες ζωγραφιές των παιδιών. Τα παιδιά περιμένουν, ελπίζουν, να ανοίξουν τα σχολεία και να γυρίσουν γρήγορα στο νηπιαγωγείο για να τον ξαναδούν. Δημιουργήσαμε και ψηφιακά το παραμύθι με φωτογραφίες από το σχολείο μας μαζί με τις δημιουργίες των παιδιών.