Αρσάκειο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης

Το 22ο τεύχος του περιοδικού μας, περισσότερο κι από την πανδημία, στρέφει την προσοχή του σε αυτό το βλέμμα των παιδιών, δίνοντάς του τη δυνατότητα να εκφραστεί με τον λόγο. Η πλειονότητα των κειμένων γράφτηκε τη φετινή σχολική χρονιά στο πλαίσιο του μαθήματος των Νέων Ελληνικών. Οι μαθητές κλήθηκαν από τους φιλολόγους τους να αποτυπώσουν τις επιπτώσεις της πανδημίας και του συνακόλουθου εγκλεισμού στην καθημερινότητά τους, επιλέγοντας να συντάξουν μία ημερολογιακή καταγραφή, ένα άρθρο, ένα διήγημα ή ένα ποίημα. Κάποια άλλα κείμενα συντάχθηκαν στο πλαίσιο της Αγωγής Προφορικού Λόγου, ενώ οι αγγλόγλωσσες επιστολές, όπως και οι ψηφιακές συνθέσεις (κολάζ) που απαρτίζουν το εικαστικό ένθετο, συντάχθηκαν και δημιουργήθηκαν την περσινή χρονιά στο πλαίσιο του μαθήματος των Αγγλικών και της Τεχνολογίας αντίστοιχα.

Οι εβδομήντα περίπου νεαροί συντάκτες καταθέτουν και μοιράζονται το πιο βαθύ τους βλέμμα, τις σκέψεις τους –ακόμα και τις πιο μύχιες– και τα συναισθήματά τους –ακόμα κι εκείνα τα βουβά– με τρόπο εξομολογητικό και διάφανο. Από αυτήν την άποψη, το παρόν τεύχος πρέπει να διαβαστεί με πολλή προσοχή –όχι μόνο από τους γονείς, αλλά και από όποιον ασχολείται με το μεγάλωμα και την υποστήριξη παιδιών και εφήβων– ως ένα αποκαλυπτικό ψυχογράφημα.