Πώς είναι η ζωή μετά τη φυλακή; Οι μαθήτριες των Σχολείων του Σωφρονιστικού Καταστήματος Ελεώνα Θήβας μιλούν μέσα από την τέχνη της μουσικής και του θεάτρου για το στίγμα που αντιμετωπίζουν και τη δεύτερη ευκαιρία που δικαιούνται. Το οπτικοακουστικό έργο που δημιούργησαν αποτυπώνει τα συναισθήματά τους, τα άγχη τους, τις δυσκολίες επανένταξης, τον κοινωνικό στιγματισμό που βιώνουν αλλά και τα όνειρά τους για ένα καλύτερο μέλλον χωρίς προκαταλήψεις.
Το έργο αποτελείται απο τρία μέρη. Το πρώτο μέρος είναι η ζωή μέσα στην φυλακή. Οι δυσκολίες που βιώνουν, τα δικαιώματα που στερούνται, οι ζοφερές σκέψεις, τα αρνητικά συναισθήματα και οι εφιάλτες... Τραύματα που δεν ξεπερνιούνται εύκολα.
Το δεύτερο μέρος αφορά την επανένταξη στην κοινωνία. Μια διαδικασία δύσκολη, καθώς επικρατεί καχυποψία και περιθωριοποίηση, χωρίς πραγματικές ευκαιρίες για ένα νέο ξεκίνημα. Η κοινωνία παραμένει αφιλόξενη, γεμάτη φραγμούς, ενώ το στίγμα της φυλακής λειτουργεί ως αόρατη αλυσίδα που συνοδεύει κάθε προσπάθεια επιστροφής, βαριά και ασήκωτη. Άγχος, πόνος, φόβος, ρατσισμός, απόρριψη, αποκλεισμός...
Με το τρίτο μέρος ολοκληρώνεται το έργο. Όσο σκοτεινός κι αν είναι ο δρόμος, πάντα υπάρχει ένα φως που περιμένει στο τέλος, φωτίζοντας την πορεία προς μια νέα αρχή. Είναι το φως της ελπίδας, της αλλαγής, της δύναμης που γεννιέται μέσα από τις δυσκολίες. Ένα φως που δεν χαρίζεται, αλλά αναδύεται από την επιμονή, την αντοχή και την ανάγκη για ένα διαφορετικό αύριο. Είναι η ίδια η θέληση που οδηγεί στην αναγέννηση, στην αναζήτηση μιας νέας ταυτότητας, στην κατάκτηση ενός μέλλοντος που δεν θα καθορίζεται από το παρελθόν, αλλά από τη δύναμη να ξανασταθεί κανείς στα πόδια του και να διεκδικήσει τη θέση του στη ζωή.
Ελεύθερη σε μια νέα αρχή!
