Το συγκεκριμένο εκπαιδευτικό σενάριο πραγματοποιήθηκε με τη συνεργασία δύο σχολείων και διαφορετικών ειδικοτήτων εκπαιδευτικών. Υπάρχουν δύο διακριτά μέρη: το πρώτο μέρος αφορά στην εκπαίδευση και εξοικείωση των μαθητών σε σχέση με το δικαίωμα για ανόθευτη πληροφορία και δικαιοσύνη [Ψευδείς ειδήσεις (fake news) και παραπληροφόρηση] και το δεύτερο μέρος εστιάζει και εμπλέκει τους γονείς των μαθητών (τι φοβούνται οι γονείς σε σχέση με το διαδίκτυο) στο πλαίσιο μια εποικοδομητικής συνεργασίας με το σχολείο.
Στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας οι μαθητές συζήτησαν με τους εκπαιδευτικούς των δύο σχολείων τα δικαιώματά τους σχετικά με την ελευθερία του λόγου. Στη συζήτηση αυτή επισημάνθηκε ότι η εύκολη πλέον πρόσβαση στο διαδίκτυο συνετέλεσε στην αύξηση της ποσότητας της παρεχόμενης πληροφορίας αλλά ταυτόχρονα και στην επιτηδευμένη παραποίηση της πληροφόρησης και ενημέρωσης. Οι εκπαιδευτικοί πραγματοποίησαν κοινές δράσεις στα δύο σχολεία για την ευαισθητοποίηση των μαθητών.
Οι μαθητές, χρησιμοποιώντας διαφορετικά ψηφιακά εργαλεία, εκπαιδεύτηκαν από την καθηγήτρια Πληροφορικής στο διαχωρισμό των ψευδών ειδήσεων και στη διάκριση των αξιόπιστων ιστοσελίδων από άλλες που προωθούν συγκεκριμένους σκοπούς, παραποιούν την πληροφόρηση και παραβιάζουν το δικαίωμα μιας θεμελιώδους ελευθερίας, της πρόσβασης δηλαδή στην αλήθεια. Ειδικότερα, υπήρξαν συντονισμένες δράσεις μεταξύ των εκπαιδευτικών αλλά και με ειδικούς φορείς σε θέματα ασφάλειας, με σκοπό την αποκάλυψη της διαφθοράς των πληροφοριών μέσα στο διαδίκτυο και την καθοδήγηση των μαθητών σε μια έννομη και ηθική ψηφιακή συμπεριφορά.
Η επόμενη φάση του εκπαιδευτικού σεναρίου είχε σκοπό να εμπλέξει τους γονείς των μαθητών και να προάγει τη συνεργασία σχολείου και οικογένειας. Οι μαθητές, λοιπόν, διερεύνησαν αρχικά τους προβληματισμούς των γονέων τους σε θέματα ασφάλειας στο διαδίκτυο. Οι γονείς, στη συνέχεια, ανταποκρίθηκαν θετικά αποτυπώνοντας σε ένα ψηφιακό τοίχο τις απόψεις τους. Τελικά οι μαθητές αξιοποίησαν τις πληροφορίες αυτές και στη συνέχεια διερεύνησαν τις απόψεις τους και αυτές των γονέων με τη χρήση ερωτηματολογίων, που αφορούσαν τη συμπεριφορά τους στο διαδίκτυο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Οι μαθητές του Αριστοτελείου Κολλεγίου συνεργάστηκαν στην πρώτη φάση με τους μαθητές του 1ου Γυμνασίου Αμπελοκήπων προκειμένου να ορίσουν εκείνα τα στοιχεία που προσδιορίζουν μια ψευδή είδηση και να μάθουν να αναγνωρίζουν στοιχεία παραπληροφόρησης μέσα στο διαδίκτυο. Ενημερώθηκαν από το Ελληνικό κέντρο για την ασφαλή πλοήγηση στο διαδίκτυο σε θέματα Κυβερνοασφάλειας, ενώ κατά τη δεύτερη φάση εκπόνησαν πρόγραμμα για την Κυβερνοασφάλεια σε συνεργασία με το Τμήμα Ψηφιακών συστημάτων του Πανεπιστημίου Πειραιά.
Οι μαθητές δημιούργησαν με ψηφιακά εργαλεία βίντεο και αφίσες, αλλά και διαδραστικά παιχνίδια που αφορούσαν στην ενημέρωση των συμμαθητών τους και των γονέων τους σχετικά με θέματα διαφθοράς και παραπλάνησης στο διαδίκτυο. Επίσης, καταγράφηκε η ευκολία αναπαραγωγής και αναδημοσίευσης μιας πληροφορίας μέσω κοινωνικών δικτύων, μια και ο ψηφιακός αναλφαβητισμός και η αδυναμία των χρηστών στη σταχυολόγηση της αληθούς πληροφορίας εντείνουν τη διάδοση των ψευδών ειδήσεων.
Κατά τη δεύτερη φάση, στα πλαίσια μιας ευρύτερης συνεργασίας με τους γονείς των μαθητών, πραγματοποιήθηκε έρευνα με έμφαση στην ασφάλεια των μαθητών και στην καλλιέργεια δεξιοτήτων για την πρόληψη μορφών βίας μέσω αυτού. Από την έρευνα αυτή προέκυψαν οι βασικότεροι προβληματισμοί των γονέων που είναι η αποπλάνηση/παραπλάνηση των παιδιών ή ακόμα και ο προσηλυτισμός τους σε ομάδες με αποκλίνουσες συμπεριφορές καθώς και η πολύωρη ενασχόληση σε ένα ‘χαοτικό’ ψηφιακό περιβάλλον.
Συμπερασματικά, οι μαθητές πρότειναν την ανάπτυξη αποτελεσματικών και διαφανών θεσμών με σκοπό τη μείωση της διαφθοράς στην πληροφορία αλλά και την ισότιμη πρόσβαση σε αυτήν. Σημειώθηκε η αναγκαιότητα για σύσταση και ενίσχυση εθνικών θεσμών για την οικοδόμηση δεξιοτήτων με σκοπό την πρόληψη της βίας μέσω του διαδικτύου και την καταπολέμηση του εγκλήματος. Για το σκοπό αυτό αναπτύχθηκε μια εποικοδομητική και αμφίδρομη επικοινωνία μεταξύ της σχολικής μονάδας και των γονέων, γεγονός που αντικατοπτρίζει της δημοκρατικοποίηση του σχολείου και την ενίσχυση του ως θεσμού.
