2ο Νηπιαγωγείο Κυμίνων

Στα πλαίσια της δράσης αναβιώσαν δύο έθιμα. Α) Το έθιμο των "Λαζαρίνων", το οποίο γίνονταν το Σάββατο του Λαζάρου, αλλά επειδή τα σχολεία είναι κλειστά για τις διακοπές του Πάσχα, το έθιμο αναβίωσε την Παρασκεύη. Εκείνη την ημέρα τα κορίτσια περπατήσανε στους δρόμους του χωριού φορώντας παραδοσιακές στολές, στεφάνια με λουλούδια στα μαλλιά τους, κρατώντας μικρές κουκλίτσες και καλαθάκια . Κατά την διάρκεια της περιήγησης τραγουδούσανε "περπα πα ει, περπα πα ει, περπα πα ει μηλίτσα μου  και τριαντα  και τριαντα και τριανταφυλίτσα μου, να σταθώ, σταθώ παραμεριά, να περάσει , να περάσει να περάσει η αγάπη μου, να της πως, να της πω πω την αγαπω".  ¨Οταν τις άκουγαν οι κάτοικοι έβγαιναν έξω από τα καταστήματα ή τα σπίτια τους. Τότε τα κορίτσια τραγουδούσαν " ¨ηρθε ο Λάζαρος , ήρθαν τα βάγια, ήρθε η Κυριακή που τρων τα ψάρια, σήκω, Λάζαρε και μην κοιμάσαι ήρθε η μάνα σου από την πόλη, σου έφερε κρασί και κομπολόι. Γράψε Θοδωρε, Γράψε Δημήτρη, γράψε Λεμονιά και κυπαρισσι. Η τσεπούλα μου θέλει λεφτά, το καλάθι μου θέλει αυγά".  Αυτοί που άκουγαν ατο τραγούδι έδιναν χρήματα και αυγά.  

Το δεύτερο έθιμο είναι το "Ντουντουλο",  έχει ως στόχο την επίκληση βροχής ώστε να μεγαλώσουν τα σπαρτά.  Το κλίμα σχετίζονταν άμεσα με τις εργασίες και την καθημερινότητα όχι μόνο των σημερινών κατοίκων του χωριού αλλά και των παλιότερων. Η κλιματική αλλαγή μπορεί να μην είχε κάνει αίσθητή την εμφανισή της αλλά όταν δεν έβρεχε τον Απρίλη έπρεπε να γίνει κάτι, το οποίο θα ήταν δραστικό και αποτελεσματικό για τους παλιότερους. Αυτό το έθιμο αναβιώσαν τα παιδιά. 'Ενα ομοίωμα το "Ντούντουλο" τυλιγμένο με φύλλα τοποθετείται στην μέση του κύκλου. Γύρω γύρω τα κορίτσια με παραδοσιακές στολές τραγουδούσαν το τραγούδι της "Ντουντουλίνας". " Ντουντουλίνα περπατει (δις), τον Θεό παρακαλεί (δις), βρέξε  Θέε μου μια βροχή (δις), μια βροχή ψιλή , λιανή,  για τα στάρια, για τα κθάρια (δις), γεωργος με το τσαπί κάνει αυλάκια να περνάει , να περνάει να χαίρεται . λίμπες, λίμπες το νερό, μπάρες μπάρες το κρασί, τα γεννήματα σωρό". Τα αγόρια ήταν πιασμένα από τα χέρια. Μια γυναίκα (από τον Σύλλογο Πολιτισμού και Παράδοσης Κυμίνων" έριχνε αλεύρι στο ομοιώμα κα ι νερό. Στο τέλος μέλη του Συλλογου χόρεψαν παραδοσιακούς χορούς και μοίρασαν κεράσματα.

Σύλλογος Πολιτισμού και Παράδοσης Κυμίνων.

Οι εκδηλώσεις αναρτήθηκαν στο blog  του σχολείου. Οι γονείς των παιδιών ενημερώθηκαν με μαιλ για την πρωτοβουλία του νηπιαγωγείου, οι οποίοι φρόντισαν να ενημερώσουν τους κατοίκους του χωριού.

Την αναβίωση των εθίμων την παρακολούθησαν οι κάτοικοι του χωριού